Wygląda na to, że właśnie ustawiłeś zbyt szeroką przysłonę lub masz zbyt duże drgania aparatu. Każda z nich spowoduje pewien stopień miękkości.

Przysłona i ostrość
Rozmiar przysłony (otwór w „środku” obiektywu utworzony przez przysłonę) steruje czymś więcej niż tylko ilością światła, które może przechodzić przez obiektyw ... kontroluje także głębię ostrości . Głębia ostrości (DOF) określa, jak głębia jest w danej scenie, od punktu dokładnego ustawiania ostrości, zarówno w kierunku aparatu, jak i z dala od aparatu, czyli jest „ostry”. Szerszy otwór przysłony (mniejszy f / #, na przykład f / 2,8 lub f / 3,5) daje mniejszą (lub cieńszą) głębię ostrości. Węższy otwór przysłony (większy f / #, na przykład f / 8 lub f / 22) daje większą głębię ostrości. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli chcesz, aby większa część sceny była „ostra”, musisz użyć węższej przysłony.

Teraz, poza prostymi podstawami DOF i przysłony, należy wziąć pod uwagę więcej problemów na konto. Głębia ostrości jest funkcją przysłony, ogniskowej i odległości obiektu. Im bliżej przedmiotu, na którym się skupiasz, tym cieńsza jest głębia ostrości, a im dalej obiekt, tym głębsza głębia ostrości dla danej apertury. Dłuższa ogniskowa również zwiększy głębię ostrości dla dowolnej przysłony, jednak mają również tendencję do zwiększania efektu rozmycia rozmycia (wraz z powiększaniem wszystkiego innego), więc z punktu widzenia ostrości dłuższe ogniskowe niewiele pomogą.

Drgania i miękkość aparatu
Kolejnym problemem, który może powodować miękkość obrazu, szczególnie przy dłuższych ogniskowych, są drgania aparatu. Jeśli robisz zdjęcia z ręki z długą ogniskową, bez korzystania z technologii IS / VR (stabilizacja obrazu / redukcja drgań), drżenie aparatu może być prawdziwym problemem. Nawet na statywie lub monopodzie drobne ruchy lub drgania mogą nadal stanowić problem, który zmiękcza obrazy. Im dłuższa ogniskowa, tym bardziej powiększona scena, którą fotografujesz. To powiększenie wpływa na wszystko, łącznie z efektami ruchu aparatu.

Jeśli fotografujesz obiektywem o dłuższej ogniskowej (tj. 85-100 mm i więcej) przy wystarczająco słabym oświetleniu, to czas otwarcia migawki jest równy lub krótszy niż ogniskowej obiektywu nawet drobne ruchy przekładają się na zmiękczenie lub wręcz rozmycie obrazu. Obiektyw 300 mm lub dłuższy, trzymany w ręku, jest praktycznie bezużyteczny bez rąk tak stabilnych jak Bóg lub bez korzyści z jakiejś technologii stabilizacji obrazu. Możesz zrobić kilka rzeczy, aby rozwiązać problem drgań aparatu przy dłuższych ogniskowych. Oczywiście należałoby się zaopatrzyć w obiektyw ze stabilizacją obrazu. Zwykle IS jest oceniany na podstawie „przystanków trzymania ręki” i może wahać się od jednego przystanku do nawet czterech przystanków. Każda wartość zatrzymania dodatkowej możliwości trzymania w ręce wpływa na to, jak długi czas otwarcia migawki można zastosować poniżej prędkości „reguły odwrotności”. (Zasada odwrotności mówi po prostu, że czas otwarcia migawki 1 / focalLength jest tak niski, jak to tylko możliwe, bez efektów drgań aparatu wpływających na ostrość). Jeśli masz obiektyw 100 mm i nie masz IS, byłbyś ograniczony do fotografowania z 1 / Czas otwarcia migawki 100 s lub dłuższy, aby uzyskać ostre zdjęcia z ręki. Z drugiej strony obiektyw 100 mm z 4-stopniową stabilizacją obrazu pozwoliłby uzyskać ostre zdjęcia z ręki przy czasie otwarcia migawki około 1/12 s.

Oprócz zakupu nowego obiektywu możesz zrobić jeszcze kilka innych rzeczy. Po pierwsze, weź statyw i zwalniacz kabla, ustaw i wykadruj swoje ujęcia na statywie i wyzwalaj migawkę za pomocą spustu kabla (lub wyzwalacza bezprzewodowego). Zapewni to obsługę bez użycia rąk, utrzymując aparat tak stabilny jak możliwy. Dodatkowo możesz zwiększyć kolejny współczynnik ekspozycji. Jeśli masz taką opcję, szerszy otwór przysłony wpuści więcej światła do obiektywu, wspierając krótszy czas otwarcia migawki. Jeśli otwarcie przysłony nie wchodzi w grę, możesz również zwiększyć ustawienie ISO aparatu. Jeśli fotografujesz z czułością ISO 100 za pomocą tego obiektywu 100 mm, ale czas otwarcia migawki musi wynosić 1/50 s, ustawienie ISO 200 powinno pozwolić Ci uzyskać czas otwarcia migawki 1/100 s. Korzystanie z czułości ISO 400 pozwala na użycie czasu otwarcia migawki 1/200 s, co daje trochę swobody, aby dostosować przysłonę lub pokryć niewielkie drgania aparatu bez wpływu na ostrość.

Miękki obiektyw
Jest jeszcze jedna możliwość, której nie da się naprawić bez wymiany soczewki: miękka soczewka. Zanim założysz, że obiektyw jest miękki, wypróbuj inne opcje, aby sprawdzić, czy możesz poprawić ostrość ... na przykład używając statywu lub fotografując z mniejszą przysłoną. W niewielkim procencie przypadków niektóre obiektywy są nieprawidłowo skalibrowane, co może powodować stałą miękkość, której nie można skorygować żadną czynnością fotografa. Słabo skalibrowany obiektyw można prawdopodobnie naprawić, wysyłając go do producenta lub zabierając do lokalnego sklepu fotograficznego. Są też obiektywy, które po prostu nie są tak ostre jak inne, zwykle przy szerszej przysłonie, gdzie nieskorygowane aberracje optyczne naruszają ostry obraz. Czasami jest to po prostu projekt soczewki fasetowej ... może to być celowe (tj. Celowo nieskorygowana aberracja sferyczna w szybkim obiektywie portretowym) lub może wynikać z tańszych elementów taniego obiektywu.

Istnieje wiele technik robienia zdjęć, które pomagają uzyskać ostrzejsze zdjęcia. Na przykład użycie solidnego statywu ze zwalnianiem kabla, aby zminimalizować drgania, jest powszechną metodą, która dobrze sprawdza się w przypadku scen statycznych. Drugi, którego próbuję użyć, jest w rzeczywistości powszechny dla strzelców z karabinów: w zasadzie bierze głęboki oddech, wypuszcza go częściowo, przytrzymaj, a następnie wciśnij spust migawki. Nie wstrzymuj oddechu zbyt długo, poczujesz drżenie mięśni. Również sposób trzymania aparatu jest bardzo ważny, ponieważ chcesz, aby było to stabilne połączenie między tobą a korpusem aparatu.

Ponadto, jeśli obiektyw ma stabilizację, nie jest to natychmiastowe. Jeśli IS nie jest w pełni zaangażowany przed oddaniem strzału, możesz uzyskać bardziej miękkie strzały. Łatwo zobaczyć, jeśli zrobisz kilka klatek z rzędu, a wraz z upływem czasu robi się ostrzej. To znak, że funkcja IS jest tego częścią.

Przyjrzyj się bliżej swoim zdjęciom, może się okazać, że skupiłeś się na czymś, czego nie zamierzałeś, więc głównym tematem jest nieostry. AFAIK, program DPP firmy Canon pokaże punkty ogniskowe, które były aktywne podczas robienia zdjęcia, więc prawdopodobnie to pomoże. Jeśli pozwolisz aparatowi wybrać, na czym ma się na nim skupić, może on nie wybrać tego, co chcesz.

Teleobiektyw mniej wybacza błędów ogniskowych, głębi ostrości (tej, która jest ostra) jest bardzo cienki w porównaniu do szerokiego kąta, więc brak odpowiedniej ostrości jest znacznie łatwiejszy do zauważenia.

Wreszcie, jeśli oglądasz 100% (lub więcej) na monitorze, będziesz również małe rozczarowanie. Nie dzieje się tak dlatego, że obraz niekoniecznie jest ostry, po prostu monitor tak naprawdę nie jest. Z bliskiej odległości patrzysz na stosunkowo duże piksele, co powoduje ich zmiękczenie. Cofnij się trochę i zacznie wyglądać ostrzej. To samo widać z billboardami! Z bliska zdjęcia na billboardzie mogą wyglądać naprawdę miękko, ponieważ mają być oglądane z daleka.

To dość wysoki poziom, prawdopodobnie mógłbym napisać książkę o przyzwoitym rozmiarze na ten temat, chociaż jest wielu lepiej przygotowanych do tego niż ja. Jeśli jednak użyjesz niektórych z nich jako podstawy wyszukiwania w Internecie, dostaniesz obszerniejsze wyjaśnienia na określony temat zamiast ogólnego przeglądu, który właśnie opublikowałem.