Głębia ostrości gwałtownie spada wraz ze zbliżaniem się ostrości, co jest wspólne dla wszystkich obiektywów makro. Można temu zaradzić tylko poprzez całkowite przymknięcie przysłony lub użycie układania ostrości.

Autofokus jest również często zawodny w makrofotografii, najlepszym podejściu często polega na ustawieniu obiektywu na minimalną odległość ogniskowania, a następnie poruszaniu aparatem w przód iw tył w celu uzyskania ostrości.

Jeśli robisz zdjęcia makro z ręki w świetle dziennym (co jest całkiem wykonalne), ustawiłbym obiektyw do ręcznego ustawiania ostrości, a aparat na priorytet przysłony na f / 11, a następnie ustaw ISO, aby uzyskać rozsądny czas otwarcia migawki co najmniej 1/200 s. Wreszcie, nie poddawaj się - fotografia makro jest trudna, a w sieci jest zbyt wiele osób, co sprawia, że ​​wygląda to na łatwe!

Ostrość tła i pierwszego planu jest wprost proporcjonalna do odległości w płaszczyźnie ogniskowej. W przypadku obiektywów makro jest to znacznie bliżej i jako taki kąt, pod jakim światło może wpadać z obszarów przed i za płaszczyzną ogniskowej, jest znacznie większy, jak widać na tym diagramie.

Im bliżej jesteś skupiony na obiekcie, tym mniejsza będzie głębia ostrości, więc obiektywy makro w zasadzie mają naprawdę wąską głębię ostrości w ogólnym przypadku.

Aby coś takiego jak cała osa było ostre, musisz prawdopodobnie trzeba było wybrać coś bardziej zbliżonego do f / 9 lub nawet f / 10 pod względem przysłony.

Dlatego też niektórzy ludzie zdecydowali się na układanie ostrości, w którym robisz szereg zdjęć z nieco inną ostrością i połącz je za pomocą specjalnego oprogramowania.

Wszystkie dane EXIF ​​/ IPTC zostały usunięte ze zdjęcia osy, więc nie mam możliwości sprawdzenia, jakie było ustawienie przysłony, ale zwiększenie przysłony zwiększy głębię ostrości na zdjęciach. Domyślam się, że zdjęcie osy zostało zrobione przy f / 4, kiedy f / 11 mogło dać lepszy wynik.

Oto dobre wyjaśnienie http://www.cambridgeincolour.com /tutorials/depth-of-field.htm

Oto kilka przykładów różnych ustawień przysłony w działaniu http://www.digicamguides.com/learn/aperture-examples. html

Masz dwie rzeczy, które zmniejszają twoją głębię ostrości: Po pierwsze, używasz łagodnego teleobiektywu. Po drugie, co ważniejsze, odległość od obiektu jest znacznie mniejsza niż w normalnych warunkach fotografowania. W rezultacie twoja głębia ostrości może być tak płytka, jak 1/4 "w przypadku tego obiektywu. To całkowicie normalne.

Mam ten obiektyw i obiektyw makro 100 mm z serii L i są to świetne obiektywy. po prostu poświęć trochę praktyki. Kiedy już wiesz, że możesz spodziewać się tej pięknej, płytkiej głębi ostrości, będziesz w stanie z nią pracować. Przy okazji, ładne obrazy.

Płytka głębia ostrości w makro jest całkowicie normalna. Przy 1: 1 będziesz musiał strzelać przy f / 16 lub nawet wyżej, aby ustawić ostrość na obiekcie (tj. Robaku).

Dlatego często potrzebny jest statyw, podobnie jak dodatkowe źródła światła (np. światło pierścieniowe makro) - aby zalać scenę wystarczającą ilością światła, aby można było fotografować z ręki.

Sprawdzanie głębi ostrości przez przymknięcie obiektywu nie jest pomocne, ponieważ przy f / 16 lub większej obraz w wizjerze staje się tak ciemny, że trudno go dostrzec.

AF w makro jest bardzo trudny. W moim makro 150 / 2.8 zawsze skupiam się ręcznie, aby ustawić płaszczyznę ogniskową dokładnie tam, gdzie chcę.