Teraz opowiem ci o prawdziwym ćwiczeniu treningowym. Naucz się trzymać aparat za rękę stabilnym, nie powodującym szarpnięcia ruchem podczas naciskania spustu migawki. Umieść działającą latarkę na półce z książkami lub kominku, na wysokości oczu. Zamontuj małe lusterko przed obiektywem aparatu. Użyj taśmy maskującej.

Przyjmij pozycję, w której robisz zdjęcie. Ustaw siebie i aparat tak, aby wiązka światła z latarki odbijała się od lustra i rzucała plamkę światła na ścianę. Poćwicz trzymanie aparatu i naciskanie spustu migawki, cały czas obserwując plamkę świetlną w ruchu.

Ćwicz, aż będziesz w stanie wykonać ten czyn pewną ręką. Będziesz musiał ćwiczyć kontrolę oddechu, jeśli ćwiczysz się pod kątem długotrwałej ekspozycji z ręki.

Chyba nigdy o tym nie słyszałem, a od lat 80. czytam o technikach stabilizacji aparatu. Jeśli kiedykolwiek o tym słyszałem, zapomniałem o tym do tego stopnia, że ​​nawet ta dyskusja nie pobudza pamięci.

Większość instruktorów kładzie nacisk na trzymanie ramion przy ciele ( lub inne solidne przedmioty, takie jak ściana lub drzewo itp.), aby ręce nie miały gdzie się ruszać. Często mówią również o stosowaniu tych samych technik oddychania, których uczą się strzelcy wyborowi wojskowi, aby zwiększyć ich dokładność i spójność z bronią palną.

Nie jestem zaznajomiony z tą techniką i szczerze mówiąc, nie przypominam sobie żadnego szkolenia ani ćwiczeń pomagających utrzymać aparat nieruchomo. Wynika to z dwóch czynników: prawidłowego trzymania aparatu i zrozumienia wpływu czasu otwarcia migawki na ruch.

Proponuję poszukać w Google „jak trzymać aparat”, gdzie zostanie wyświetlonych wiele historii, takich jak ta jedna. Zapewnienie odpowiedniego wsparcia dla aparatu zapewni znaczną stabilność i zmniejszy „drgania”.

Oczywiście upewnienie się, że fotografujesz z odpowiednim czasem otwarcia migawki, jest również krytyczne i prawdopodobnie ma największy zauważalny wpływ na Twoje zdjęcia. Stara praktyczna zasada dotycząca aparatów pełnoklatkowych polegała na tym, aby fotografować z czasem otwarcia migawki powyżej 1 / ogniskowej obiektywu, którego używasz: jeśli fotografujesz z ogniskową 70 mm, upewnij się, że prędkość migawki przekracza 1/70. Podobnie, strzelając z odległości 200 mm, strzelaj powyżej 1/200. Ogólnie rzecz biorąc, należy upewnić się, że każde strzelanie z ręki odbywa się z prędkością 1/60 lub wyższą, chociaż w dzisiejszych czasach ze stabilizacją i czujnikami przycinania nie jest to już bardzo przydatny miernik, a jedynie proste przypomnienie, aby upewnić się, że strzelasz z odpowiednią migawką prędkość dla Twoich warunków.

Zauważysz fotografów używających długich obiektywów z monopodami lub statywami, na przykład podczas wydarzeń sportowych lub fotografowania dzikiej przyrody. Dzieje się tak, ponieważ wielu używa bardzo długich obiektywów i często potrzebują krótszych czasów otwarcia migawki niż ogniskowa.

Z pewnością stabilność mięśni, którą to może potencjalnie rozwinąć, może być przydatna, ale nie jestem zaznajomiony z tym, że jest to rzeczywista metoda treningu w jakimkolwiek treningu, jaki kiedykolwiek widziałem, do budowania stabilnej platformy. Mam zarówno pewną rękę do fotografowania, jak i filmowania (zostałem niedawno doceniony na festiwalu filmowym za niektóre z moich działań stabilizacyjnych) i jestem wykwalifikowanym strzelcem wyborowym i szkoleniem, z którego żadna nie jest zaangażowana.

Właściwie jest jeden sposób, aby może to potencjalnie przynieść efekt przeciwny do zamierzonego. Może to powodować budowanie siły, a budowanie siły może sprawiać, że rzeczy będą mniej niż bardziej stabilne. Nie jestem pewien, jak wyglądałaby równowaga między precyzyjną kontrolą motoryczną podczas pracy nad kontrolowaniem drobnych drgań, a budowaniem siły, przez co trudniej było je kontrolować.

Z pewnością nie jest to najskuteczniejszy trening, jaki możesz wykonać, ani najskuteczniejsza technika, ponieważ zdecydowana większość stabilności pochodzi od podparcia kości i kontroli oddechu, a tylko niektóre rzeczy, takie jak chodzenie ninja, faktycznie schodzą do czystej kontroli mięśni, a nawet to jest większą kontrolą motoryczną niż kontrola drgań. Kontrola Twitch jest pomocna, ale to znacznie mniejszy element układanki.

Czy ta technika naprawdę istnieje, czy jest to tylko kolejna miejska legenda?

Nie ma takiej techniki. To, co opisujesz, wydaje się być zainspirowany Doktorem Strange, Żelazną Pięścią i innymi przedstawieniami trenujących mnichów klasztornych. Może to być również częścią tupotu magicznej sztuczki, w której woda znika lub kubek pływa czy coś.

Znalazłem źródło odpowiedzi

Nasz nauczyciel fotografii rzeczywiście został przeszkolony w ten sposób. Nazwę tej techniki nazwano „Bardak Çalışması” (praktyka szklana, rouglhy).

1-Dostajesz szklankę pełną wody, a następnie nakazuje ci trzymać ją na końcach palców płaską ręką podczas spaceru po pokoju, wykonując manewry, które mógłby wykonać fotograf.

2 - Następnie jeden po drugim wyjmujesz palce spod szklanki, aż będziesz mógł wykonywać akrobacje, mając tylko dwa lub trzy palce wciąż trzymając pionową szklankę pełną wody.

Więc to jest odpowiedź.