Wszystkie przykładowe zdjęcia można było wykonać bez selektywnego przetwarzania ze względu na temperaturę barwową / balans bieli. Wszystkie wyglądają tak, jakby były wykonane z kilkoma różnymi typami źródeł światła w scenie. Jeśli jedno źródło światła jest bardzo pomarańczowe, a drugie bardzo niebieskie, aparat dostrzeże różnicę znacznie bardziej niż nasze własne oko / mózg.

Na każdym z poniższych zdjęć była temperatura barwowa i balans bieli ustawiony w punkcie pomiędzy dwoma źródłami światła (raczej aby jedno lub drugie wyglądało na „białe”), cieplejszy wyglądałby na żółto-pomarańczowy, a chłodniejszy na niebieski. Gdyby nasycenie kolorów zostało zwiększone, różnice byłyby jeszcze bardziej zauważalne.

Oto zdjęcie, które zrobiłem na stadionie piłkarskim, na którym światła oświetlające boisko były znacznie bardziej niebieskie niż światła oświetlające halę za trybunami . Jedyne dokonane korekty edycji były globalne, które w równym stopniu wpłynęły na wszystkie części obrazu.

Po skorygowaniu o bardzo ograniczone spektrum pomarańczowych świateł parowych (znacznie poniżej 2000 K, co wymagało użycia próbnika kolorów) pod stojakami światło na polu wygląda bardzo niebiesko.

Jednak przy odpowiednim zbalansowaniu barwy świateł na polu przy 3600K kolor wygląda bardzo naturalnie.

Ponownie spójrz na okienko prasowe z balansem bieli dostosowanym do pomarańczowych świateł.

Spójrz teraz na to samo zdjęcie o temperaturze barwowej 3600K zastosowanej do zdjęcia wykonanego na powierzchni pola.

To nie jest efekt. To jest trend.

Tendencja polega na używaniu uzupełniających się kolorów i nie ma z czego wybierać. Ma kolor od zielonego do magenty, od żółtego do niebieskiego lub od czerwonego do cyjanu.

W rzeczywistości jest to pomarańczowy do niebieskiego trend gradacji kolorów .

W filmach nazywa się to gradacją kolorów, a ta specyficzna kombinacja jest oparta na pewnych zasadach teorii kolorów dotyczących zwiększania kontrastu chromatycznego. Ten trend jest bardziej dramatyczny w filmach akcji, a na przykład w mrocznych horrorach trend jest wręcz przeciwny, mniej nasycone kolory, szczególnie szarości i zimne błękity (z wyjątkiem czerwieni, jeśli spodziewasz się filmu gore).

Filmy akcji: https://www.google.com/search?q=action+film+posters

Horrory: https://www.google.com/search?q=horror+film+poster

Pierwsze zdjęcie pytania również ma mapowanie tonów, czyli obraz z kontrastem od nasyconego do czarnego. To odwzorowanie tonów jest czasami nazywane efektem lub wyglądem „HDRI”.

Michael Clark ma również dobry punkt, w którym ta specyficzna kombinacja kolorów jest oparta na temperaturze światła. Wyolbrzymianie tych odcieni kolorów ma na celu nadanie bardziej emocjonalnego wyglądu, w tym ciepła i zimna, co jest podstawowym odczuciem u ludzi, a czasami wywoływanym psychologicznie przez stymulację wizualną.

Na Gimp możesz maskować niektóre strefy i poruszać się lub dopasuj krzywe.

Dodatkowo możesz pracować tylko nad światłami przesuwającymi się tylko w górnej części krzywych, a nad cieniami przesuwającymi tylko ciemne części.

Ale prawdopodobnie dobry punkt wyjścia, ponieważ jest to forum fotograficzne, aby najpierw umieścić kolorowe żele na niektórych źródłach światła lub użyć źródeł światła o różnej temperaturze, na przykład chłodnych i ciepłych lamp fluorescencyjnych.

Zgadzam się z wcześniejszymi odpowiedziami, że przykładowe zdjęcia powstały głównie dzięki zastosowaniu oświetlenia, a nie obróbce końcowej; i nie mam nazwy dla efektu, który wzmacnia kontrast żółto-niebieski, ale mam sugestię, jak osiągnąć ten efekt w GIMP-ie.

Kluczowym narzędziem jest przestrzeń kolorów o nazwie L * a * b *. Jeśli otworzysz obraz, przejdź do Kolory | Komponenty | Dekomponuj i dekomponuj do LAB, otrzymasz obraz z warstwami nazwanymi L, A i B lub trzema obrazami, których tytuły zawierają L, A i B.

L to jasność. A to kanał czerwono-zielony: czerwony to 255, zielony to 0. B to kanał żółto-niebieski: żółty to 255, niebieski to 0. Używając narzędzi takich jak Curves i Poziomy z menu Kolory oddzielnie na warstwach A i B można desaturować kanał czerwono-zielony i nasycać kanał żółto-niebieski. Po przeprowadzeniu do absolutnych skrajności (próg B, spłaszczenie A do jednolitej, średniej szarości) na obrazie demonstracyjnym Chrisa H, wynik jest

Z gładką krzywą na mapowaniu B 96 do 64 i 160 do 192, a kolejne na mapowaniu A 0 do 64 i 255 do 192, wynik jest nadal przesadzony, ale nie tak zły:

Możesz naprawdę zauważ różnicę na białawym stole i ścianie, na malinie i niebieskim (chyba siarczan miedzi) płynie.

Oto inne podejście. Moje zdjęcie testowe zostało zrobione na PiCamie (płytce kamery dla Raspberry Pi) jako część timelapse. Aparat ma dość szeroką stałą przysłonę i mały czujnik, więc głębia ostrości jest dość mała.

To jest oryginał, jak na zdjęciu. Światło otoczenia jest fluorescencyjne, ale wybrałem je ze względu na kontrast między monitorem a otoczeniem na pierwszym przykładowym obrazie.

Po przetworzeniu I have:

Dolna warstwa obrazu to oryginał, z wybranym punktem bieli (dialog poziomów) z monitora. Górna warstwa jest taka sama, ale z punktem bieli wybranym na blacie (w rzeczywistości jest to szara, więc ten krok również zwiększył ogólną jasność). Górna warstwa ma maskę warstwy wykonaną z niebieskiego kanału oryginału, ze znacznie zwiększonym kontrastem.

Tak wygląda dialog warstw:

Inżynieria odwrotna

Peter Taylor jest wyraźnie na czymś, odwołując się do L * a * b * przestrzeni kolorów. Wielokrotne gwiazdki odnoszą się do wersji tej przestrzeni kolorów CIE 1976.

Rozkładanie obrazu radioamatora w tym przestrzeń kolorów pokazuje dowody tego, co wydaje się być poważnym bramkowaniem / filtrowaniem w histogramach zarówno a * (zielony = 0 ↔ czerwony = 255), jak i, co ważniejsze, b * (niebieski = 0 ↔ żółty = 255) kanał. (Kanał L * jest dla lekkości.)

W GIMP ten rozkład uzyskuje się, klikając Colors → Components → Decompose… → Lab .

Proszę zauważyć, że w całym tym exposé liniowe histogramy będą stosowane w przeciwieństwie do histogramów w skali logarytmicznej. W GIMP przełączanie między skalami odbywa się poprzez naciśnięcie skrajnego prawego przycisku tuż nad histrogramem.

Przywracanie kanału b *

Oto, co b * kanał pierwotnie wygląda.

W GIMP-ie wybierz z menu Colors → Curves. . i zastosuj następującą funkcję przesyłania na kanale b * . Uważaj, aby działać wyłącznie po prawej stronie liniowego histogramu , który wpływa tylko na żółte tony.

Przywrócony kanał b * będzie teraz wyglądał następująco. Jest mniej jasnych plam, co wskazuje na mniejszą ilość żółtych odcieni na obrazie.

Rzeczywiście, pośrednia rekompozycja pokazuje znacznie mniej żółci . Wygląda na to, że tkanina namiotu odzyskała swój pierwotny kolor.

Przywrócenie kanału a *

Na powyższym obrazku nadal widać cyjanową plamę na biurku, a trawa przez otwarte okno namiotu wygląda nienaturalnie. Obie obserwacje wskazują, że kanał a * również wymaga naprawy, aczkolwiek w mniejszym stopniu.

Oto jak pierwotnie wyglądał kanał a * . Trawa rzeczywiście wygląda wyjątkowo ciemno w tym kanale.

Zastosuj następującą funkcję transferu na a * kod> wartości kanałów. Ponownie, uważaj, aby działać wyłącznie po lewej stronie liniowego histogramu. W ten sposób wpłynie to tylko na odcienie zieleni.

Przywrócony kanał a * będzie teraz wyglądał następująco. Zarówno trawa, jak i biurko pokazują teraz mniejszy kontrast w tym kanale.

Ponowna kompozycja

Kolory → Components → Recompose kończy się na tym wyniku. Zwróć uwagę, jak trawa wygląda teraz naturalnie, a cyjanowa plama na biurku zniknęła. Jednak żółta podkładka pozostała jasnożółta, podobnie jak mosiężny stojak lampy. Okienko LCD w radiu jest pomarańczowe, tak jak powinno być w tym modelu radia. Podstawa klucza Morse'a pozostała czerwona.

Tego wyniku nie można było uzyskać po prostu wybierając nowy punkt balansu bieli w dowolnym miejscu na zdjęciu, jak wcześniej sugerowano.

Bezpośredni proces

1. Zdekomponuj obraz na L * a * b * przestrzeń kolorów.
2. Zastosuj odwrotność odpowiednich krzywych przenoszenia a * i b * pokazanych powyżej na histogramie liniowym. Kolejność stosowania nie ma znaczenia w tej przestrzeni kolorów.
3. Zmień kompozycję.