Kilka szybkich i nieprzyzwoitych wskazówek, co jest warte:

• Film pozytywowy (slajdowy) może być zdumiewająco dobry, zwłaszcza przy ISO 100 i niższych, ale wymaga bardzo precyzyjnej ekspozycji w celu uzyskania najlepszych wyników. Podejrzewam, że nie najlepiej pasuje do LOMO. Uważam, że klisza slajdów 35 mm przy 100 ISO, prawidłowo zeskanowana, jest równie dobra, jak zdjęcia z mojego Canona 1Ds mark II.
• Negatywny film kolorowy jest bardziej wyrozumiały, jeśli chodzi o ekspozycję, ale po prostu nie jest. tak dobre, jak pozytywne. Więcej ziarna, mniej wyrazisty kolor. Kodak Ektar 100 jest jednak blisko, ale ma wadę polegającą na tym, że musi być naświetlony tak, jakby był to film pozytywowy!
• Czarno-biały ... cóż, jest czarno-biały. Prawdziwe czarno-białe filmy mogą być naprawdę trudne do skanowania, ponieważ nie można używać wbudowanego w skaner systemu usuwania kurzu ze względu na obecność ziaren srebra w kliszy. I może być zaskakująca ilość kurzu i zadrapań na negatywu prosto z wywoływacza. Chemia kolorów (C41) czarno-biała nie ma tego problemu i jest łatwiejsza do wywołania komercyjnego - w rzeczywistości jest to kolorowy film negatywowy tylko bez kolorów!

Podczas kręcenia negatywu spróbuj raczej prześwietlać niż niedoświetlać. Film sobie z tym poradzi.

Staram się nie używać niczego szybszego niż 160 ISO dla kolorowych negatywów, 100 ISO dla kolorowych pozytywów. Prosty powód: Szybki kolorowy film wygląda jak gówno (chociaż nie wypróbowałem nowej Portra 400, o której wiele osób mówi z uznaniem). W przypadku czerni i bieli nie stanowi to większego problemu, C41-chemistry 400 ISO (Kodak BW400 lub odpowiednik Ilford) jest moją ulubioną bronią ze względu na łatwość skanowania. Może to stanowić problem, ale nie musi. 400 ISO daje dużą elastyczność podczas robienia zdjęć i dobrą jakość zdjęć.

Różne kolorowe filmy renderują się zupełnie inaczej. Wypróbuj kilka i zobacz, które lubisz, a które nie.

To zależy od Twoich potrzeb. Generalnie możesz iść w ten sposób:

• ISO 100 / ISO 50 - na jasny dzień, we wnętrzach z lampą błyskową
• ISO 200 - fotografowanie do celów ogólnych
• ISO 400 / ISO 800 - w pomieszczeniach lub ciemny dzień - bez lampy błyskowej

Trzeba też mieć świadomość, że wszystko ma swoją cenę, więc: - wyższe ISO = większe ziarno - są różne filmy do światło dzienne i światło wolframowe (można to nazwać stałym balansem bieli)

Osobiście polubiłem FUJICOLOR SUPERIA 200 jako film ogólnego przeznaczenia - najlepiej sprawdza się na zewnątrz, ale zawsze dawał mi ładne kolory z dobrymi (niskimi) ziarno.

Zwykle używam ISO 400 jako mojej podstawowej szybkości filmu, która radzi sobie z dość jasnymi dniami, ale zapewnia dodatkową prędkość w mroczniejsze dni, jeśli nie masz pod ręką lampy błyskowej. Sprawia, że ​​obrazy są nieco bardziej ziarniste, ale bardzo podoba mi się ziarnistość kliszy, jest zupełnie inna niż szum cyfrowy. Musisz także zdecydować, czy kręcisz kolorowe, czy czarno-białe.

Możesz ciąć i zmieniać filmy w trakcie trwania rolki, ale jest to trochę trudne i zwykle kończy się to marnowaniem kilka klatek.

Oto kilka zdjęć wykonanych aparatem Ilford HP5 400 w różnych warunkach oświetleniowych:

Bardzo jasny, słoneczny dzień:

Pochmurno:

(oryginalny) Lomo LC-A oferował ustawienia dla 25-400 ISO / ASA (małe koło z przodu po lewej). Ponieważ jest to półautomatyczny z możliwością wyboru przysłony, jeśli jest to pożądane, ale automatyczna ekspozycja, sugeruję wybór w tym zakresie.

Nie mogę nic powiedzieć o tym, że „Lomo jest fajny, kiedy robisz * t z tym ”-modele, chociaż dostałem swój na 11 urodziny jako prawdziwy aparat w latach 80-tych.

Odpowiedź jest bardzo podobna do podobnego problemu z aparatem cyfrowym - używaj tak niskiego poziomu, jak to tylko możliwe (aby zminimalizować ziarno), ale wystarczająco wysokiego, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję z czasem otwarcia migawki, aby uniknąć niedoświetlenia lub rozmycia ruchu, z których oba są nawet gorsze niż ziarnistość.

Przyjmując ogólną zasadę, należy przyjąć czułość ISO mniejszą niż 100 dla zdjęć obiektów nieożywionych ze statywu, ISO 100 dla zdjęć w słońcu, ISO 400 lub wyższą dla zdjęć przy słabym oświetleniu, ISO 200 dla zastosowań mieszanych. Możesz chcieć wyższego ISO, jeśli styl fotografowania wymaga krótszych czasów otwarcia migawki lub mniejszych wartości przysłony z ręki; na przykład Zaproponowano ISO 400 do fotoreportażu.