Ogólnie rzecz biorąc, konwertery plików RAW, w tym Photoshop, otwierają tylko pliki RAW z modeli aparatów, o których wiedzą. Nie ma tu nic specjalnego w przejściu z 60D na 70D; nie mówisz, którą wersję programu Photoshop (mówiąc konkretnie, obsługa plików RAW zależy od wtyczki Adobe Camera RAW, którą można aktualizować za pomocą narzędzia do aktualizacji Adobe lub za pomocą instalatora), który ma twój znajomy, ale prawdopodobnie tak nie jest najnowszy, który obsługuje 70D.

Jednak to tylko połowa odpowiedzi na pytanie: dlaczego producenci konwerterów RAW to robią? Odpowiedź na to jest taka, że ​​o ile dane zawarte w pliku RAW niewiele się różnią - na zgrubnym poziomie zawiera po prostu sekwencję wartości odczytywanych przez każdą fotositę na czujniku - jak interpretować te wartości mogą się znacznie różnić między dwoma modele aparatów tego samego producenta. Może to być bardziej prawdziwe niż większość modeli 60D i 70D ze względu na znacząco różną strukturę czujnika „Dual Pixel AF” w modelu 70D, ale dotyczy to każdego nowego aparatu.

Tak. Każdy aparat z zastrzeżonym formatem RAW - każdy plik RAW, który nie ma rozszerzenia .dng - będzie musiał być obsługiwany osobno przez każdy konwerter RAW, nawet jeśli ma to samo rozszerzenie pliku, co inne obsługiwane już aparaty.

Miałem ten sam problem i sprawdziłem, które wersje Lightroom, Camera-Raw i PS są wymagane. W moim przypadku aktualizacja wtyczki Camera-Raw pozwoliła mojej wersji PS na ich odczytanie, ale nie mogłem tego zrobić z Lightroomem. Wybrałem więc darmowy konwerter DNG firmy Adobe.

Dane w pliku RAW są różne dla każdego modelu aparatu. Podstawowa struktura jest często taka sama, ale różnice w czujniku i sposobie przetwarzania danych z czujnika przez każdy model aparatu powodują, że pliki RAW muszą być przetwarzane w inny sposób. Jeśli oprogramowanie nie jest wystarczająco aktualne, aby zrozumieć, jak przetwarzać dane RAW dla tego konkretnego modelu aparatu, nie może tego rozgryźć. Możesz spróbować wymusić model z podobnym czujnikiem, ale może to dać dziwne wyniki w zależności od tego, jak dane z czujnika mają być przetwarzane (matematycznie).

Część problemu polega na tym, że Canon nie jest spójny i nie przestrzega normalnych konwencji w przyrostkach nazw plików.

Oryginalny plik Canon RAW to .CRW (Canon Raw). Zostało to zmienione na .CR2 (Canon Raw wersja 2). Wtedy zaczynają się kłopoty. Format CR2 został zmieniony. Można się zatem spodziewać, że za każdym razem, gdy zmieni się format pliku (np. CR3, CR4, ...) pojawi się nowy sufiks, ale niestety Canon zachował sufiks CR2. Teraz pliki Canon RAW z przyrostkiem .CR2 mogą mieć różne formaty. Dlatego oprogramowanie do przetwarzania obrazów może z powodzeniem przetwarzać niektóre pliki, ale nie inne.

Jeśli chodzi o bycie na bieżąco z formatami plików, Adobe nie wydaje się świetny. Często trzeba „zaktualizować” LightRoom / Photoshop / ACR, aby obsługiwały nowe formaty. To z kolei może zmusić Cię do zainstalowania późniejszej wersji systemu operacyjnego, która z kolei może wymagać nowego komputera! [Można sobie wyobrazić, że wszyscy zaangażowani w branżę Hi-Tech spiskują, aby zmusić nas do wydania w ten sposób małych fortun].

Odkryłem, że Iridient znacznie lepiej radzi sobie z najnowszymi plikami RAW , a także zwykle działa na starszych wersjach systemów operacyjnych niż narzędzia Adobe. Na przykład istnieje wersja Iridient, która działa w systemie OS X 10.6.8 (Snow Leopard), podczas gdy inne najnowsze oprogramowanie wymaga systemu OS X 10.6.8 lub nowszego, a wielu użytkowników komputerów Mac postrzega wszystko po Snow Leopard jako starszą wersję!

Ważną kwestią jest to, że w chwili pisania tego tekstu (połowa 2016 r.) Iridient radzi sobie ze wszystkimi wersjami .CR2 aż do najnowszej w znaku G1x ii. Uważam, że różnice wynikają ze zdolności G1x ii do tworzenia obrazów w różnych proporcjach.

Użytkownicy aparatów Sigmy mogą chcieć wiedzieć, że Iridient jest również jednym z nielicznych programistów, którzy mogą przetwarzać pliki X3F ... pliki RAW z układu Merrill firmy Foveon (nie mogę powiedzieć, czy obsługuje formaty Quattro). Jest bardziej stabilny, szybszy i ogólnie przyjemniejszy w użyciu niż własne oprogramowanie SPP Sigmy i, moim zdaniem, radzi sobie również lepiej, zwłaszcza w unikaniu zdmuchniętych świateł. Adobe przetwarzał pliki X3F z najwcześniejszych układów Foveon, tak jak w oryginalnych kamerach DP1 i DP2, ale nigdy nie dodał obsługi kamer DP1 / 2/3 Merrills, SD1 Merrill lub Quattro i prawdopodobnie nigdy tego nie zrobi.