Księżyc jest naprawdę szczególnym przypadkiem, ponieważ jest głównie szary. Możesz więc usunąć szum chrominancji, po prostu wybierając kanał (zwykle zielony). To również usuwa niektóre aberracje chromatyczne na krawędziach (kiedy są ostre, co nie ma tu miejsca).

Możesz również uśrednić trzy kanały kolorów: skopiuj obraz, aby uzyskać trzy warstwy, i używając miksera kanałów, utwórz warstwę (R, R, R), inną (G, G, G) i jedną (B, B, B). Następnie uśrednij je, ustawiając krycie górnego na 33,3%, a następnego na 50% (na dole pozostaje na 100%).

Jeśli chcesz przywrócić kolory, możesz rozmyć początkowy obraz i ponownie zastosować go w trybie kolorowym na czystym obrazie.

Próbowałem również z filtrem medianowym, ale wyniki są nieco bardziej rozmyte .

IMHO, całkowicie przesadziłeś. Księżyc porusza się zgodnie ze swoją średnicą w ciągu 120 sekund. Na Twoim zdjęciu średnica wynosi około 4200 pikseli, więc przejście o jeden piksel zajmuje 1/35 sekundy. 1/100 dałoby ci ogromny margines bezpieczeństwa i nadal pozwoliłoby ci używać dużo rozsądniejszych ISO.

Dyfrakcja i szum

Zasadniczo używałeś obiektywu 3000 mm f / 30, więc spodziewana jest duża dyfrakcja. Po prostu nie da się uzyskać ostrych rezultatów za pomocą tego obiektywu i telekonwertera, nawet jeśli uda się odpowiednio ustawić ostrość obiektywu.

Ponadto sam obiektyw może być miękki. Z telekonwerterem nie uzyskasz żadnego ostrego wyniku, bez może .

Wreszcie masz duży szum i pasy, więc ten obraz jest w zasadzie przegraną .

Możliwe przetwarzanie końcowe

Mógłbyś:

• zaakceptować szum i znacznie go wyostrzyć, aby przynajmniej zobaczyć niektóre szczegóły na kratery.
• usuń szum chrominancji, konwertując obraz na czarno-biały.
• zastąp tło czystą czernią lub bardzo ciemnoszarym, aby usunąć najbardziej widoczne prążki.

Oryginał:

Czarny biały obraz &. Jasność i wyostrzenie ustawione na 11 (w Lightroom):

Zastąpienie tła bardzo ciemnoszarym (np. W Lightroomie lub Photoshopie) . Szybka i brudna robota, żeby pokazać teorię:

Zrób zdjęcie ponownie

Będziesz musiał strzelać ponownie prawdopodobnie bez telekonwertera, ze znacznie dłuższym czasem otwarcia migawki i znacznie niższą czułością ISO. Zobacz zasadę zwariowanych 11.

Mam w domu teleskop 900mm f / 8 i specyfikacje nie różnią się zbytnio od twojego obiektywu. Oto zdjęcie, które zrobiłem kilka lat temu aparatem Fuji X100s, przy f / 5,6, 1 / 250s, ISO 800, po prostu strzelając przez okular:

Zwróć uwagę, że półksiężyc miałby większy kontrast niż księżyc w pełni, zwłaszcza na terminatorze.

Myślę, że obraz wyglądałby znacznie lepiej bez telekonwertera 3x. W przypadku aparatu 18 MP lub 24 MP kadrowanie obrazu byłoby prawdopodobnie ostrzejsze i można by użyć bardziej rozsądnego ISO.

Korzystam z bezpłatnego programu firmy Imagenomic o nazwie Noiseware, a oto przykład, jak to działa w formacie JPEG.

Generalnie zawsze możesz usunąć szum, ale możesz nie mieć zbyt wielu szczegółów na obrazie, jeśli stosunek sygnału do szumu był na początku słaby.

Stan Obecnie sztuką są filtry oparte na nielokalnym algorytmie środków. Zwykle działa to lepiej niż większość poprzednich algorytmów, jeśli chodzi o to, że tekstury nie wyglądają jak gładki plastik, jeśli są jakieś szczegóły o skali większej niż szum.

Głównie mam do czynienia z wideo, a nie z nieruchomymi obrazami; FFmpeg zawiera powolną wersję implementacji nl-mean Dirka Farina (większość optymalizacji SSE SIMD jest wyłączona z jakiegoś głupiego powodu w wersji FFmpeg, przez co jest prawie niezwykle powolna dla wideo o wysokiej rozdzielczości, np. sekund na klatkę w i7-6700k Skylake przy 4GHz przy 1080p.) Bardziej wydajna wersja filtra jest dostępna w HandBrake. Ale nawet to jest zbyt wolne dla czasu rzeczywistego (24 kl./s) na obecnych procesorach; Średnia NL jest bardzo kosztowna obliczeniowo.

W przypadku pojedynczego nieruchomego obrazu istotne jest tylko wygładzanie przestrzenne; oczywiście nie jest możliwe wygładzanie czasowe (między klatkami filmu), chyba że masz wiele ujęć tej samej sceny, aby uśrednić szum między nimi.

Możesz użyć ffmpeg na jednym nieruchomym obrazie. na przykład ffmpeg -i input.png -vf nlmeans output.png . Zobacz dokumentację dotyczącą filtrów FFmpeg, jeśli chcesz go używać w ten sposób, aby uzyskać informacje na temat opcji, których możesz użyć z -vf nlmeans = ... .

Ten sam dokument ffmpeg opisuje różne inne filtry redukcji szumów obrazu, które ma FFmpeg.

Oto mój proces w RawTherapee:

Zaczynamy w zakładce Raw. Pierwszą rzeczą, jaką zauważyłem, jest to, że masz poziome pasy. RawTherapee może sobie z tym poradzić używając „liniowego filtru szumów”. Ustaw kierunek na „poziomy” i wartość na coś, co wydaje się działać (około 400). Uwaga: to nie jest idealne, jest trochę prążków. Myślę, że musiałbyś zabrać trochę ciemności, aby całkowicie się go pozbyć.

Następnym krokiem jest dostosowanie demozaiki. W przypadku zaszumionych obrazów, IGV jest prawdopodobnie najlepszą opcją, zwiększając „Fałszywe kroki tłumienia kolorów” do 5.

Przechodząc do karty szumów, możesz zacząć od „Redukcja szumów impulsowych”, która zajmie się odgłos „soli i pieprzu”. Następnie w opcji „Redukcja szumów” ustaw przestrzeń kolorów na L * a * b , ponieważ chcesz, aby działała z luminancją, a tryb na Agresywny, ponieważ jest dużo szumu dookoła . Dostosuj suwak luminancji do smaku. Możesz także włączyć filtr mediany, który wyczyści wiele z tego, co zostało. Moim zdaniem najlepsze jest okno soft 5x5 z 3 iteracjami. Pamiętaj, to pokazuje się tylko wtedy, gdy jesteś powiększony o 100% lub więcej.

Następnym krokiem jest obrócenie obrazu na czarno-biały, ponieważ kolor to tylko szum. Możesz to zrobić na karcie kolorów.

Wreszcie, możesz przywrócić część "popu" z oryginalnego obrazu bez zwiększania szumu, grając z usuwaniem Retinex i Haze.

Niektóre z tych kroków są nieco intensywne pod względem obliczeniowym, szczególnie ostatni, więc jeśli masz stary komputer, znalezienie odpowiednich ustawień może być nieco powolne. Porada jest taka, aby ustawić algorytm demozaikowania w ustawieniach na „szybki” dla mniejszych zoomów. Przyspieszy to podczas dostrajania „globalnych” ustawień, takich jak balans bieli lub ogólny kontrast, ale zastosuje wolniejszą metodę, gdy prawdopodobnie zauważysz różnice, np. Gdy jesteś powiększony.

Szczegóły:

Całość (z dużą kompresją JPEG, przepraszam):

Używane ustawienia

Szum ISO nie jest problemem, on się trzęsie. Zdecydowanie słychać szum ISO, ale drżenie oznacza, że ​​nie można go wyczyścić. Możesz zrobić Photoshopa zdjęcie z tego zdjęcia, ale to nie będzie prawdziwe.

Oto obraz z wypalonym nasyceniem. Pasma są wygięte i zniekształcone w wyniku ruchu, a sam hałas zamienia się w pionowe linie. Pasma szumu ISO są proste, a szum to kropki, a nie pionowe linie.

Nie możesz używać normalnych poprawek szumu ISO dla to z powodu drżenia. Usunięcie koloru powoduje dalsze rozmycie obrazu. Jeśli spróbujesz starej sztuczki z rozmyciem i ponownym wyostrzeniem, po prostu stracisz prawdziwe krawędzie i wygenerujesz fałszywe.

Dla porównania: oto przykład szumu ISO z nasyceniem zwiększonym do 100 procent. Widzisz, jak szum są kropkami, a pasma równymi liniami?

Jeśli nałożysz na ten szum niewielkie rozmycie ruchu, możesz zobaczyć jak hałas zaczyna wyglądać jak hałas na Twoim zdjęciu. Równomierny szum, a nawet prążki są wygięte, a z plamek powstają pionowe linie:

Wiele szumów można usunąć. Użyłem nieprzetworzenia, aby go odszumiać, co jest prawdopodobnie przesadą.

Gdyby zastosowano dodatkowe wyostrzenie, być może ten obraz byłby zadowalający.

Jest jednak oczywiste, że obraz nie jest całkowicie ostry na początku z i jak powiedzieli inni, powrót i ponowne wykonanie zdjęcia ze stabilnym statywem i niższym ISO byłoby lepszym wyborem.

Jak zauważono w innych odpowiedziach, nie będzie tam ani pojedynczej poprawki, ani pełnego zestawu poprawek. Może warto zobaczyć, co potrafi algorytm odszumiania DXO Photolab; może być niezwykle skuteczny. Obawiam się możliwości nadmiernego wygładzania, jednak warto zainstalować wersję próbną, aby sprawdzić, czy można stworzyć bazę, na której można z większą skutecznością nakładać inne korekty (zwiększona ekspozycja i przejrzystość będą moim zdaniem Twoimi przyjaciółmi).

Ogniskowa to nie wszystko.

Popełniłeś błąd, używając ogniskowej 3000 mm. Prawda jest taka, że ​​400 mm to dużo. Zrobiłem to zdjęcie księżyca obiektywem 400 mm:

Jeśli używasz dłuższej ogniskowej, masz gorszą zdolność zbierania światła chyba że obiektyw jest bardzo duży. Każdy telekonwerter zmniejsza rozdzielczość systemu obiektywów. Zaczynasz też widzieć efekty zniekształceń atmosferycznych.

Powiedziałbym, że to, co widzisz, to efekt złego systemu obiektywów, a nie efekty szumu ISO.