Fotografia pseudo-makro z teleobiektywem
Makro to jedna z ulubionych rozrywek fotografów wszech czasów. Powiększenie od małej i mikroskopijnej do ogromnej skali, eksploracja szczegółów, których nie widać gołym okiem. Czasami trudno jest zdecydować, jakie zdjęcia robić podczas jednodniowej wycieczki, kiedy można zabrać tylko tyle sprzętu. Jako fotograf ptaków zwykle potrzebuję dużych obiektywów i ciężkiego sprzętu, co sprawia, że noszenie plecaka pełnego dodatkowego sprzętu przez większość czasu jest niepraktyczne. W ciągu ostatniego roku polubiłem podobną rozrywkę, którą nazywam teleobiektywem pseudo-makro.
Ściśle mówiąc, makro Fotografia wymaga użycia obiektywu makro, który jest w stanie rzutować scenę w powiększeniu 1: 1 (w skali 100%) na czujnik. Skala „naturalnej wielkości” jest powodem, dla którego nazywa się ją makro, ponieważ żyjemy i istniejemy na świecie w skali makro… skali życia. Wszystko mniejsze niż powiększenie 1: 1 i tak naprawdę masz fotografię z bliska. Ten rodzaj drobnych szczegółów, które prawdziwa fotografia makro wyodrębnia z obiektu, jest szybko tracony, gdy współczynnik powiększenia spada wraz z krótszymi obiektywami, jednak w przypadku teleobiektywu często można zbliżyć się do obiektu i powiększyć go na tyle, aby stać się „pseudo-makro ”. Niezupełnie naturalny rozmiar, ale wystarczająco duży, aby drobne szczegóły były dobrze widoczne.
Korzyści z używania teleobiektywu do makrofotografii z bliska są dwojakie. Pierwsza to odległość robocza, która może wynosić kilka stóp. Jest to świetne rozwiązanie do fotografowania owadów i innych poruszających się obiektów, które mogą odlecieć, jeśli przeszkadzają. Długi teleobiektyw, taki jak obiektyw 500 mm lub 600 mm, ma stosunkowo małe minimalne odległości ogniskowania, a ich wąskie pole widzenia faktycznie znacznie powiększy obiekt na czujniku. Drugą zaletą jest to, że możesz użyć telekonwertera, aby uzyskać jeszcze większą ogniskową przy tej samej minimalnej odległości ogniskowania. Obiektyw 300 mm z 4-stopowym MFD z 2x TC staje się obiektywem 600 mm z tym samym 4-stopowym MFD. Rozmiar obiektu rośnie w kadrze wraz ze stosunkiem kwadratów ogniskowych, więc w tym przypadku 300 mm -> 600 mm obiekt jest powiększony 4x bardziej niż wcześniej.
Pomimo większej odległości od obiektu większość teleobiektywów stałoogniskowych zapewnia doskonałą jakość obrazu, ostrość, kolor itp. Dlatego nawet z odległości kilku stóp nadal można wyodrębnić wiele małych funkcji z niesamowita ostrość. Wynajęcie wysokiej klasy obiektywu, takiego jak superteleobiektyw Canon z serii L lub supertelobiektyw G firmy Nikon, zapewni najlepszą ostrość w każdym obiektywie o dobrych odległościach roboczych. Uzyskanie obiektywu, który ma jakąś stabilizację obrazu lub redukcję drgań to ogromny plus dla fotografii pseudo-makro owadów. Możesz przestać myśleć o stabilności ujęcia i zacząć komponować obiekt w kadrze.
Z szybkim teleobiektywem i dobrym TC , często masz maksymalny otwór przysłony f / 4 lub f / 5,6. Pozwala to zachować zdolność autofokusa, co może być darem niebios, jeśli chodzi o ściganie szybko poruszających się owadów pożerających nektar z kwiatów lub roślin wiejących na wietrze. Kolejną zaletą korzystania z teleobiektywu jest rozmycie tła lub bokeh. Przy ogniskowych powyżej 100–200 mm hałaśliwe, zagracone tło natychmiast rozmywa się, tworząc kremowo gładkie tło głównego obiektu.
Dlatego następnym razem, gdy będziesz szukać dzikich zwierząt lub ptaków, miej oko na pobliską roślinność i ziemię. Teleobiektyw ze swoją cienką głębią ostrości może być doskonałym narzędziem do fotografii pseudo-makro. A kiedy jesteś poza domem, nie zapomnij wyglądać sztywno! Nigdy nie wiesz, jakie tematy możesz znaleźć (i możesz też zaoszczędzić sobie kłującego bólu!)
