Zawsze się zastanawiałem, jakie są najlepsze techniki, wskazówki i porady dotyczące wspaniałych zdjęć panoramicznych?
Musisz trzymać aparat w tym samym miejscu i obracać go wokół tak zwanego „punktu bez paralaksy”. Będzie to inne dla różnych obiektywów i może się również przesuwać podczas powiększania.
Można kupić specjalne głowice statywu, które umożliwiają obracanie się wokół tego punktu zamiast obracania się od podstawy, jak robiłby to zwykły statyw .
W przypadku panoram na dużą skalę (na zewnątrz, krajobrazy itp.) problemy z paralaksą są mniejsze, ale w przypadku zdjęć w pomieszczeniach o małej skali efekty mogą być bardzo wyraźne.
Spróbuj pozwolić ze względu na duże nakładanie się zdjęć. Jeśli chcesz, aby około 40% -50% zachodziło na siebie, pozostawia dużo miejsca na zidentyfikowanie wspólnych punktów.
W tym celu odsyłam do jednego z moich pytań - Zalecenia dotyczące narzędzi do tworzenia / łączenia panoram
Więcej informacji: przewodnik zawiera bardzo szczegółowe samouczki wszystkie szczegóły dotyczące fotografowania i komponowania zdjęć panoramicznych.
Oto wskazówki, których nauczyłem się fotografować równokątne panoramy 360 ° x180 ° (pełny widok sferyczny) przez ostatnie sześć lub siedem lat.
Moją mantrą podczas robienia panoramy jest „manual manual manual”.
Ręczna ekspozycja zapobiegnie przesunięciom ekspozycji między obrazami składowymi zestawu panoram, dzięki automatycznej ocenie ponownej oceny każdej klatki. Jeśli wykonujesz zdjęcia cylindryczne 360 ° lub równokątne 360 ° x180 °, jest bardzo prawdopodobne, że dostaniesz słońce na swoim ujęciu, więc przed ustawieniem ekspozycji zmierz zarówno najjaśniejsze, jak i najciemniejsze ujęcia członka. Zastanów się również, czy może być wymagany braketing dla HDR / utrwalania ekspozycji. Z tego powodu pierwsi użytkownicy korzystali z technik HDR, wykonujących zdjęcia panoramiczne.
Ręczne ustawianie ostrości zapobiega przesuwaniu się punktu ostrości między ujęciami członków, ze względu na resetowanie ostrości przez autofokus. Warto również pamiętać o sprawdzaniu ostrości w trybie podglądu na żywo z 10-krotnym powiększeniem - szczególnie jeśli fotografujesz 360 ° x180 ° w pomieszczeniu z rybie oko i myślisz, dopóki jesteś na f / 8, nie robisz tego Muszę się skupić. Zapominasz o bliskich obiektach, nadal to robisz.
Ręczny balans bieli (tj. NIE automatyczny balans bieli). Jest to mniej ważne, jeśli robisz zdjęcia w formacie RAW i możesz ponownie dostosować balans bieli na wszystkich zdjęciach w post, ale jeśli robisz zdjęcia w formacie JPEG, jest to niezbędne. Tak jak AE może regulować ekspozycję poprzez ponowną ocenę danych w kadrze, tak samo balans bieli może powodować niewielkie przesunięcia kolorów.
Zastanów się nad ostateczną kompozycją . Zanim jeszcze zaczniesz klikać, wyobraź sobie, jak powinien wyglądać ostateczny obraz. To, że robisz panoramę, nie oznacza, że możesz zignorować zasadę trójpodziału lub nie zwracać uwagi na pierwszy plan. Rozważ robienie zdjęć w wielu rzędach, a nie tylko przekształcenie aparatu w portret, aby uzyskać większe pokrycie w pionie. Panorama nie musi być cienkim poziomym paskiem. Może to być dowolny kształt, jeśli zrobisz wystarczające pokrycie.
Upewnij się, że nie pomijasz żadnych zdjęć w relacji. Białe dziury na środku panoramy to kłopot. Śledź, ile obrazów używasz, a jeśli robisz siatkę dużej liczby zdjęć przy użyciu dłuższego obiektywu dla, powiedzmy, zdjęć gigapikselowych, rozważ uzyskanie precyzyjnie oznaczonej głowicy panoramicznej, która pozwoli Ci śledzić pokrycie.
Weź również pod uwagę, że być może będziesz musiał wykonać korektę horyzontu, korektę perspektywy, możesz przesunąć punkt widzenia (przy 360 ° masz pełną swobodę obracania dowolnej części sceny do środka panoramy), a może wymagać obrotu. Zapewnij sobie dodatkowe pokrycie podczas kadrowania.
Pokrycie dotyczy zarówno czasu, jak i przestrzeni. Jeden z najczęstszych błędów, które można napotkać podczas łączenia panoram to duchy i klony, z których obiekt poruszał się po scenie podczas robienia zdjęć. Zwróć uwagę, czy nieumyślnie śledzisz coś na scenie, a następnie po prostu czekasz, aż wyjdą, zanim zrobisz następne zdjęcie członka, lub wykonujesz wiele klatek w czasie, aby upewnić się, że masz wystarczająco dużo „czystej płyty”, aby usunąć poruszający się obiekt za pomocą masek i Warstwy to dobra technika zarówno w przypadku panoram, jak i HDR. Rozważ również użycie statywu i długiego czasu otwarcia migawki lub filtra ND, aby rozmyć poruszające się obiekty, jeśli jest ich dużo.
Upewnij się, że nakładanie się jest wystarczające, aby oprogramowanie do zszywania mogło znaleźć haczyki (punkty kontrolne), aby połączyć jeden obraz elementu z innym. Dobrą zasadą jest nakładanie się na około 1/3 ramy. A jeśli kręcisz wiele rzędów, to nakładanie się dotyczy zarówno poziomu, jak i pionu. Pamiętaj, że jeśli wykonujesz zdjęcia cylindryczne 360 °, pierwsze i ostatnie zdjęcia również muszą się pokrywać.
Pamiętaj, że obszary bez cech mogą powodować problemy ze zszywaczami i mogą wymagać ręcznego umieszczania i definiowania punktów kontrolnych. Nie wszystkie pakiety oprogramowania do zszywania umożliwiają wykonanie tych czynności, więc jeśli masz z tym problemy w procesie zszywania, spójrz na inne pakiety. Hugin to dobry pakiet open-source, PTGui to dobry pakiet komercyjny.
Poziomowanie jest całkowicie nieistotne, jeśli wykonujesz panoramy sferyczne 360 ° x180 °, ponieważ masz pełną osłonę i możesz zresetować punkt widzenia do dowolnego miejsca w kuli w postu. Ale jeśli nie pokrywasz pełnego widoku sferycznego i robisz cylindryczną panoramę 360 ° lub mniej niż 360 °, musisz uważać, aby kamera pozostawała w poziomie zarówno przy przechyleniu, jak i przy pochyleniu . Jeśli podczas szycia masz zakrzywiony horyzont, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zmieniłeś nachylenie i / lub przechylenie aparatu. poziomica z gorącą stopką może być do tego przydatna, jeśli aparat nie ma funkcji poziomowania lub ma tylko poziomice na jednej osi. Poziomnice do statywów mogą być mylące, zwłaszcza w przypadku użycia głowicy kulowej, ponieważ zazwyczaj informują tylko o tym, czy nóżki są wypoziomowane.
Na szczęście korekta horyzontu jest bardzo łatwa w większości pakietów panoramicznych. Zwykle jest tryb podglądu, w którym można skorygować wysokość, przeciągając w pionie, poprawić odchylenie, przeciągając w poziomie, i poprawić przechylenie, przeciągając prawym przyciskiem myszy (lub przeciągając klawiszem Ctrl, jeśli korzystasz z systemu OSX). Jeśli kręcisz 360 ° x180 ° si horyzont w kształcie litery S, wystarczy skorygować przechylenie.
Unikaj przesuwania kamery między ujęciami członków. Mały błąd, szczególnie w przypadku dalekich ujęć krajobrazowych, może być tolerowany w programach do zszywania, ale większość pakietów do zszywania zakłada, że obrócił się nieruchomy aparat i tylko nieliczne mogą zszyć zdjęcia wykonane podczas poruszania samym aparatem.
Kamerę należy obracać jak najbliżej punktu obiektywu bez paralaksy. Ale znowu, nie musi to być dokładne, jeśli fotografujesz odległe krajobrazy. Im bliżej są badani, tym bardziej krytyczna staje się paralaksa. W przypadku typowego fotografowania krajobrazów kamera ręczna może działać, a możesz nawet sobie poradzić, po prostu obracając aparat wokół otworu statywu (zakładając, że jest wyśrodkowany poniżej obiektywu). Kiedyś używałem końcówki kciuka w otworze statywu jako wrzeciona.
Jednak. Jeśli zaczniesz robić panoramy 360 ° x180 ° lub robisz panoramę w pomieszczeniu, będziesz musiał nauczyć się bardziej wyrafinowanych i precyzyjnych technik obracania obiektywu wokół jego NPP, zarówno w pochyleniu, jak i odchyleniu. Najłatwiej to zrobić za pomocą specjalistycznej głowicy panoramicznej, takiej jak Nodal Ninja. Ale jeśli chcesz korzystać z urządzenia przenośnego, pionowy lub Y-string (znany również jako filopod) może być techniką do zastosowania.
John Houghton świetny artykuł o znajdowaniu punktu bez paralaksy obiektywu. Zasadniczo wymaga to bliskich i dalekich obiektów, które mogą wyświetlać precyzyjne wyrównanie (tj. Mają wyraźnie określone pionowe krawędzie), a następnie sprawdzania, czy paralaksa przesuwa te krawędzie bliżej lub dalej od siebie, gdy kamera się obraca, a następnie dostosowuje, aż znajdziesz punkt, w którym paralaksa nie ma zauważalnego wpływu.
Aby uzyskać więcej informacji na temat technik specyficznych dla 360 ° x180 °, takich jak łatanie nadiru, zobacz: Jak są robione zdjęcia z wirtualnej wycieczki?
Aby uzyskać więcej informacji na temat ponownego mapowania panoram, zobacz:
Sporo eksperymentowałem (prawdopodobnie wykonałem ponad 100 panoram), głównie ręcznie i nadal czuję, że w moich dobrych jest duży element szczęścia.